برای بسياری “دكتر مريم ميرزاخانی” به لطف شبكههای خبریِ رسمی و غيررسمی به نامی آشنا تبديل شدهاست.
اولين رياضيدانِ زن جهان كه موفق به كسب مدال غرور برانگيز فيلدز گشتهاست،
اولين استاد زنِ ايرانی در دانشكده رياضی دانشگاه استنفورد،
اولين خانم عضو تيم المپياد جهانی رياضيات …
و بسياری از “اولينهای” ديگر كه در اين متن نمیگنجد.
اما در اين بين شايد به راز وجود همه اين “اولينها” كمتر اشاره شدهباشد.
به راستی دكتر مريم ميرزاخانی كه بود؟
نابغهای بود بیهمتا و تكرار ناپذير؟
يا رياضيدانی عاشق كه با پشتكار و تلاش شبانه روزیاش تا آخرين لحظات زندگی كوتاهش دست از تحقيق و مطالعه برنداشت؟
قضاوت در اين باره ساده نيست و متاسفانه مصاحبههای رسمی چندانی از او به يادگار نمانده است كه بتوان در آنها به پاسخی مشخص دست يافت.
تنها در يكی از معدود مصاحبههايش با مجله گاردين به نكتهای قابل تامل اشاره میكند:
“رياضيات، زيبايی خود را تنها به شاگردان صبور نشان میدهد”
ياد و خاطرهاش همواره گرامی باد.
دیدگاهتان را بنویسید